Drijvende tuinen, de nieuwe groene trend waar de hele wereld van in de ban is

Wat is een drijvende tuin? Een groene plek die drijft: hier kunnen bloemen en gewassen zich te goed doen aan de overvloed aan water om verfijnde en spectaculaire bouwwerken te creëren, zoals hangende terrassen; daarnaast biedt het alternatieve en milieuvriendelijke irrigatiemethoden. Deze tendens, die een basis vormt voor vele hedendaagse projecten van tuinontwerp wereldwijd, is geworteld in een van de zeven wereldwonderen: de hangende tuinen van Babylon, waarvan de creatie - volgens verschillende bronnen - te danken is aan Koning Nebukadnezar of aan Koningin Semiramis.
Ook de moderne wereld biedt gelukkig bijzonder veel voorbeelden van esthetische hoogstandjes, om te bewonderen en te beleven: om deze reden stellen we dan ook deze reis voor, die ons meeneemt langs een aantal van de meest verrassende drijvende tuinen, in Europa en in de rest van de wereld, aan de hand waarvan we kunnen zien hoe de mens wonderen op het water heeft weten te creëren, om tegemoet te komen aan praktische, agrarische en woonbehoeften.

Drijvende tuinen, een innovatieve oplossing in een combinatie van moderniteit en traditie

De buitenruimtes van nu zijn op zoek naar een groene invulling en de duurzame architectuur past hier het beste bij: zo maken de drijvende tuinen het bijvoorbeeld mogelijk om natuurlijke omgevingen te creëren, die in sommige gevallen geleefd en bewoond kunnen worden en in andere gevallen gebruikt worden om problemen verbonden aan de landbouw en klimaatverandering op te lossen.
Hieronder vinden we een aantal voorbeelden aan de hand waarvan we de verschillende toepassingen van de drijvende architectuur kunnen ontdekken.

Parijs, de steeds groenere stad

In 2017 is in Parijs het Parc Rives de Seine ingehuldigd; dankzij dit herstelproject kunnen de Parijzenaren genieten van de natuur, in verschillende zones die omgebouwd werden tot drijvende tuinen langs de Seine. Hier vinden we fruitbomen, inheemse planten en grasvelden, waardoor verschillende plantensoorten - en dieren - zich spontaan kunnen ontwikkelen.
In het park vinden we plekken waar kinderen kunnen spelen, waar er gegeten kan worden, om te ontspannen en voor evenementen, met een prachtig uitzicht op de Ville Lumière langs de oevers van de Seine.

De drijvende boerderij, een oplossing voor Rotterdam

Als in Parijs de leefbaarheid verbeterd is dankzij een floating zone, heeft het in Nederland bijgedragen aan het op innovatieve wijze omgaan met het waterprobleem, dat te wijten is aan het ophopen van water als gevolg van de “geografische depressie”.
In dit gebied van Europa duikt het terrein, vanwege zijn conformatie, onder zeeniveau, dat dan weer stijgt en zorgt voor een ophoping van water die, samen met het regenwater, zorgt voor drainage problemen.
Daarom is er in Rotterdam dus een Floating Farm, een drijvende boerderij, ontwikkeld in de haven waarin de hele productieketen duurzaam is: alles wordt ter plekke geproduceerd en circulariteit staat voorop. Zelfs het regenwater wordt opgevangen, gefiltreerd en opnieuw gebruikt als drinkwater voor de dieren, waardoor een constante drainage mogelijk is en ophoping voorkomen wordt.

In New York zorgen planten en bloemen voor een schoner kanaal

Één van de meest verontreinigde waterwegen in de VS, het Gowanus-kanaal, ligt in New York: hier is het project Grow On Us geboren, een groen experiment dat in 2015 geïnstalleerd werd en getuige is van de schepping van een drijvende infrastructuur die een zuiveringsproces met planten gebruikt.
Op de drijvende structuur zijn meer dan dertig plantensoorten te vinden die als sponzen werken, doordat ze het water van het Gowanus-kanaal opnemen en reinigen van verontreinigende stoffen, waardoor NYC beter kan ademen.

Mexico-Stad en Myanmar: de betoverende, drijvende moestuinen uit de oudheid

De groene bouwwerken in Parijs, Rotterdam en New York laten ons zien dat het mogelijk is om ook in een stedelijke omgeving floating gardens te creëren, voor moderne en innovatieve oplossingen die tegemoet komen aan de naturalistische en structurele behoeften.
In Mexico-Stad zien we daarentegen een integratie van oplossingen uit de oudheid in de moderne maatschappij: de Chinampa’s zijn prachtige drijvende tuinen ontworpen ten tijde van de Azteken - meesters van het kweken van gewassen op water - die nog steeds bezocht kunnen worden aan boord van traditionele vaartuigen. Deze kunstmatige eilanden worden verbouwd en vertellen het verhaal van een oud en wijs volk aan de lokale bezoekers, toeristen en bewonderaars.
Hetzelfde gebeurt op het Inlemeer in Myanmar, op circa 3000 meter hoogte, omgeven door de bergen: circa een vierde van het meer is bestemd voor drijvende akkerbouw en veehouderij, afgeschermd door barrières van riet en bamboe.

Bangladesh en Japan: een ontmoeting tussen mens en natuur

Hetgeen tot stand gekomen is in Japan en Bangladesh is zo verbazingwekkend, dat het bekroond is met de benoeming van “Landbouwerfgoed van de Wereld” van de Fao (Food and Agricultural Organization, onderdeel van de ONU).
In Bangladesh bevindt zich een drijvend agrarisch productiesysteem gebaseerd op de hydrocultuur, terwijl er in Japan drijvende visserijen op de rivier zijn aangelegd: in beide gevallen staan de toegepaste oplossingen de teelt van gewassen en het kweken van vissen toe in onbegaanbare gebieden, waar dit anders niet mogelijk zou zijn geweest.

Deze voorbeelden laten ons zien hoe de mens, dankzij de groene drijvende architectuur, weelderige en leefbare ruimtes heeft weten te creëren, ook onder ongunstige omstandigheden: water genereert immers leven!

Door ons te verdiepen in de verfijnde architectuur van een drijvende tuin, kunnen we alternatieven verzinnen om iedere dag te genieten van de natuur in onze directe omgeving, door een harmonische balans op te zoeken tussen mens en natuur - in de stijl van Corradi.
Deze voorbeelden kunnen namelijk ook inspiratiebronnen zijn voor onze eigen buitenruimte, als esthetische of functionele keuze: zoals in de hangende tuinen, waar planten en bloemen bijna dansend zweven in het klassieke concept van verdearredo, dat wil zeggen een groen interieur, waardoor onze alledaagse ruimtes originele, veelzijdige en milieubewuste leefruimtes worden.

Zo komt het dialoog tussen mens en natuur op gang, in een gesprek gebaseerd op respect en de zoektocht naar een verborgen potentieel, dat pas naar voren komt als de mens leert om de natuur met liefde en met respect te bekijken.